سایت رسمی موج فوتبال

یکی‌ از این قهرمانی‌ها زیر نظر مارسلو بیلسا دیگر نماد این باشگاه بوده است.

تصمیم او مبنی بر مربیگری امری قابل پیش بینی‌ بود. او عاشق فوتبال بود و با آن زندگی‌ می‌‌کرد و وقتی‌ بازنشست شد، می‌‌خواست که این راه را ادامه بدهد. او مربیگری را از سال ۱۹۹۸ آغاز کرد. اما او در پاراگوئه بزرگترین افتخار مربیگریش را به دست آورد: هفت عنوان قهرمانی همراه با باشگاه سرو پورتنو.

پس از حضوری کوتاه در آرژانتین، او بار دیگر در سال ۲۰۰۶ به اروگوئه بازگشت و توانست همراه با این تیم به جام جهانی‌ ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی راه پیدا کند. پاراگوئه در آن مسابقات در برابر اسپانیا با تک‌ گل داوید ویا شکست خورد و از دور مسابقات کنار رفت. یک سال بعد او باشگاه گوارنی برزیل را به فینال کاپ باشگاه‌های امریکای جنوبی رساند. او از باشگاه‌های مالاگا و رئال سوسیداد پیشنهاد داشت اما آنها را رد کرد و همراه با باشگاه نیوولز اولد بویز توانست لیگ آرژانتین را ببرد و به مرحله نیمه نهایی‌ جام لیبرتادورس برسد.

متد‌های کاری مارسلو بیلسا در نحوه مربیگری وی بسیار به چشم می‌‌خورد. او همچنین از منوتی و بیلاردو دیگر مربیان کشورش هم تاثیر گرفته است اما بیشترین تاثیرات را یودیکا و سولاری بر روی این مربی‌ گذشته اند. نقطه مشترک مارتینو و بیلسا این است که این مربی‌ همانند اسطوره ش به در اختیار داشتن توپ بسیار اهمیت می‌‌دهد. تاتا همانند بیلسا اعتقاد دارد که فوتبال ورزشی است که با پاس دادن توپ سر و کار دارد و همزمان نباید استراتژی کلی‌ بازی هم نادیده گرفته شود. او همانند بیلسا اعتقاد دارد تاثیر بازیکن در زمین از مربی‌ بیشتر است. برای رسیدن به موفقیت باید بازیکنان با استعدادی داشته باشید که همزمان از شخصیت بالایی‌ برخوردار باشند و آماده چالش‌های درون زمین هم باشند.حال باید دید که شیوه بازی بارسلونا با این مربی تغییر پیدا می کند یا خیر.