مسابقه در حالی آغاز شد که شیاطین سرخ با ترکیب کامل خود پای به این مسابقه گذاشته بودند و لوئیس فن خال تصمیم گرفته بود از بازیکنان اصلی خود در این دیدار استفاده کند تا نشان دهد برای جام حذفی اهمیت زیادی قائل می شود.
بازی از همان ابتدا با برتری یونایتد آغاز شد و این شیاطین سرخ بودند که توپ و میدان را کاملا در دست داشتند اما با این وجود در نیمه اول یک بازی سرد را نمایش گذاشتند و نتوانستند خطری جدی روی دروازه کمبریج ایجاد کنند. البته باید به دفاع سازمان یافته و بسیار خوب شاگردان ریچارد مانی در کمبریج نیز اشاره کرد که تمام فضاها را برای نفوذ ستارگان یونایتد بسته بودند. در نهایت در حالی که منچستری ها 73% مالکیت توپ را در اختیار داشتند در نیمه اول با تساوی بدون گل به رختکن رفتند.
بعد از شروع نیمه دوم نیز یونایتدی ها برای رسیدن به گل دامنه حملات خود را افزایش دادند ولی در خلق موقعیت ضعیف عمل می کردند و عملا به جز شوت های از راه دور نمی توانستند موقعیتی جدی روی دروازه ایجاد کنند. چند موقعیت ایجاد شده نیز یا با بی دقتی بازیکنان یونایتد و یا با واکنش های خوب دروازه بان کمبریج به جایی نمی رسید.
با آمدن رابین فن پرسی و آندر هررا به زمین شاگردان فن خال بهتر شدند ولی دفاع منظم و بدون اشتباه کمبریج اجازه کار را به شیاطین سرخ نداد و حتی در 20 دقایق پایانی عملکردی بهتر از تیم پر مهره منچستریونایتد داشتند اما یونایتد در دقایق پایانی دو موقعیت بسیار خوب توسط عدنان یانوزای برای رسیدن به گل داشت که با واکنش های کریس دان همراه شد. این بازی در نهایت با نتیجه بدون گل به پایان رسد تا سرنوشت تیم صعود کننده به دور بعد، در بازی برگشت مشخص شود.