مصاحبه امروز جانلوییجی بوفون افسانه ای با نشریه اکیپ، حاوی نکات جالبی است:
اگر از نظر روحی و بدنی بتوانم در این سطح ادامه دهم، مطمئنا دو تا سه سال در بالاترین سطح بازی خواهم کرد. من فرد شماره دو نیستم. می خواهم یک دروازه بان چهل ساله و شماره یک تیم باشم. می خواهم سال های باقی مانده را به بهترین شکل ممکن سپری کنم و نشان دهم که در 37 یا 38 سالگی، هنوز دروازه بان مهمی هستم.اگر به شما بگویم در مورد جام جهانی 2018 فکر نمی کنم، دروغ گفته ام. من همیشه برای خودم اهداف بزرگی تعیین می کنم، حتی اگر سه سال باقی مانده باشد.
بوفون در مورد حضور در تیم ملی گفت:
بردن جام جهانی، چیزی بود که از دوران کودکی در آرزویش بودم. مردم هنوز در مورد ,واکنشم در برابر زیدان صحبت می کنند. در دیدار فینال، همه چیز بزرگ می شود و حتی بک واکنش ساده می تواند شما را تبدیل به اسطوره کند. افتخار می کنم که بخشی از تیم ملی ایتالیا هستم. از سال 1997 کارم را در تیم ملی آغاز کردم و پس از تقریبا بیست سال، بودن در تیم ملی، باعث غرورم می شود و من هنوز اشتیاق ادامه دادن دارم.
بوفون در مورد حسرت فوتبالی اش گفت:
یکی از حسرت های من، بازی نکردن در لیگ برتر انگلیس است. دوست داشتم روزی در یکی از ورزشگاه ها و اتمسفر فوق العاده آنجا بازی کنم اما هرگز ایتالیا را ترک نکردم زیرا همیشه فکر کردم که لیگ ایتالیا، رقابتی ترین و بهترین لیگ دنیاست. امروز ما کمی دچار افت شده ایم اما همه چیز دوره ای است. قبلا اسپانیا بهترین بود، حالا انگلیس و شاید فردا فرانسه بهترین باشد. من ده سال در پارما و پانزده سال در یوونتوس بودم. وقتی در تیمی خوشحال هستید، نیازی نیست آن را ترک کنید