سایت رسمی موج فوتبال

از زمانی که رمولوس کبیر پایه گذار بیزانس غربی، روم باشکوه را پایه نهاد و درست تا زمانی که فلورنزی از فاصله 45 متری دروازه تراشتگن را در دور اول مرحله گروهی لیگ قهرمانان گشود، تاریخ پایتخت ایتالیا پر از فرازو نشیب بوده است.

روبرتو روسولینی، خالق فیلم (رم شهر بی دفاع) در یکی از بهترین ساخته های سینمایی ایتالیا، فرهنگ مردمان سرزمین چکمه را از خرابه های جنگ جهانی دوم بیرون کشید و فدریکو فلینی جاده های این شهر را از نو بازسازی کرد. با این همه رم هنوز چیزی کم داشت؛ اسطوره.

اسطوره با تاریخ رم گره خورده است. از اژدهای سه سر و سایر موجودات افسانه ای کمدی الهی دانته گرفته تا روبرتو بنینی سرخوش در (به سوی رم با عشق) ساخته ماندگار وودی آلن!

رمی ها برای تولد اسطوره تازه خود تا 27 سپتامبر سال 1976 صبر کردند. این روز در تقویم مردمان پایتخت نشین، روز تولدفرانچسکو توتی است.

توتی که در 38 سالگی هم چون روزگار جوانی خود شیفته فوتبال است، حالا اسطوره زنده پایتخت ایتالیا محسوب می شود. برای دیدن این بازیکن افسانه ای نیازی به ساعت ها صف کشیدن و تهیه بلیط [کولوزئوم] نیست، بلکه می توان بزرگ مرد فوتبال ایتالیا را در لباس جالوروسی و در استادیوم المپیکو نظاره کرد.

توتی افسانه ای، اولین بازی خود را برای عشق اول و آخرش یعنی آ اس رم در تاریخ 28 مارس 1993 در پیروزی 2 بر صفر رم مقابل برشا انجام داد. در ابتدای فوتبالش وقتی نامش توسط گزارشگران فوتبال تلفظ می شد، آ اس رم با وداع ستارگانی چون رودی فولر مواجه شده بود و برای مقابله با یوونتوس، آث میلان، اینتر میلان و دیگر قدرت های کالچو نیاز به خونی تازه داشت.

فرانچسکو توتی این خون را در رگ های رمی ها دمید. ورود فابیو کاپلو، خرید باتیستوتای آرژانتینی که 9 فصل را در فیورنتینا سپری کرده بود و حضور کاندلا، پانوچی، کافو، امرسون، وینچنرو مونتلا و البته فرانچسکو توتی گرگ ها را به سومین اسکودتوی تاریخ باشگاه رساند.

قهرمانی در سری آ ودومی در تورنمنت مهی مثل جام ملت های اروپا، ثابت کرد که پسر طلایی رم حرف های زیادی برای گفتن دارد.
بازی های تاثیر گذار توتی در یورو 2000 و رسیدن آتزوری به فینال این مسابقات در کنار ستارگانی چون تولدو، نستا، کاناوارو، زامبروتا، دل پیرو و استفانو فیوره نگاه هواداران را به یکی از طلایی ترین نسل های فوتبال ایتالیا معطوف کرد.
جام جهانی 2002 و جام ملت های 2004 هم برای فرانچسکو و هم برای ایتالیا کابوس وار سپری شد. وقتی بایرون مورنو داور منفور اکوادوری بازی ایتالیا و کره جنوبی در سوت خود دمید، حتی کره ای های خیال پرداز هم فکر نمی کردند که به جای اعلام پنالتی به نفع ایتالیا، این توتی باشد که با دریافت کارت زرد دوم از زمین بازی اخراج شود. تیم تراپاتونی با حرف و حدیث، کره را ترک کرد و دو سال بعد در پرتغال به دنبال موفقیت رفت.

اما پرتاب آب دهان به صورت پولسن در بازی ایتالیا و دانمارک، توتی را متحمل 4 جلسه محرومیت کرد و ایتالیا در غیاب ستاره خود در مرحله گروهی حذف شد.

اما آلمان کشور خوش یمنی برای ایتالیایی ها بوده و هست.

مارچلو لیپی در سال 2006، آتزوری را قهرمان جهان کرد. همه موفقیت هایی که لاجوردی پوشان با موفقیت پشت سر گذاشتند یک طرف و آن پنالتی حساس دقیقه 90 ایتالیا مقابل استرالیای گاس هیدینگ در طرف دیگر؛ توتی با شهامت خاص خود پنالتی حساس تیمش را به تور چسباند تا ایتالیا با همین تک گل راهی نیمه نهایی شود. این اولین پنالتی حساس ال کاپیتانو نبود. ضربه چیپ او در ضربات پنالتی آخر بازی با هلند در یورو 2000 و باز کردن دروازه، فان در سار هنوز از خاطر طرفداران اسطوره پاک نشده است.

درست بر خلاف صبر و شکیبایی ایتالیایی ها برای رسیدن به موفقیت، روز های ناکامی خیلی زود از راه رسیدند. حذف در یورو 2008 در ضربات پنالتی برابر اسپانیا (که در نهایت قهرمان جام شد) باعث شد تا چشم ها به جام جهانی 2010 دوخته شود.

مارچلو لیپی که نگرش عجیبی در انتخاب بازیکنان تیم ملی داشت، این بار از دعوت کردن توتی سر باز زد و با جانشین کردن ریکاردو مونتولیوو به جای اسطوره رمی در آسان ترین گروه جام جهانی 2010 سوم شد و مدافع عنوان قهرمانی این چنین از گردونه مسابقات خارج شد.

با این نتایج و اتفاقات، فوتبال ایتالیا پس از کالچو پولی 2006، در میان غول های فوتبال اروپا کم کم قدرت خود را از دست داد و همین امر باعث شد تا اسطوره کمتر به چشم بیاید.
البته روزی های سخت کاپیتان توتی تنها در تیم ملی خلاصه نمی شود. شکست تحقیر آمیز 7 بر صفر مقابل منچستر یونایتد در سال 2007 و خرد شدن جالوروسی در فصل قبل لیگ قهرمانان اروپا مقابل بایرن مونیخ آن هم در خانه، از روزی های تلخ ال کاپیتانو در ترکیب جالوروسی محسوب می شود. بعد از دوران کم فروغ لوییز انریکه در رم، رودی گارسیا کم کم نام آ اس رم را بار دیگر بر سر زبان ها انداخت. بازی دادن به توتی آن هم در این سن و سال و البته عملکرد درخشان مرد تکرار نشدنی رم، حسادت هواداران یوونتوس را بر انگیخت. وی بتازگی و در اغاز 39 سالگی سیصمین گل خود را با پیراهن رم به ثمر رساند تا ثابت کند هنوز حرف های زیادی برای گفتن دارد.
یوونتوس در سال 2012 به راحتی الساندرو دل پیرو را در لیست فروش خود قرار داد و ثابت کرد خیلی به اسطوره سازی علاقه ای ندارد!
اگر آث میلان به فرانکو باره سی و مالدینی و اینترمیلان به خاویر زانتی می نازد، آ اس رم هم اسطوره ای دارد که فوتبال ایتالیا خیلی مدیون اوست.

فرانچسکو توتی مردی برای تمام فصول!     ال کاپیتانو تولدت مبارک.!

ورزش 11 :منبع