سایت رسمی موج فوتبال

همان محله ای که یان راش افسانه ای در آن چشم به جهان گشود و تبدیل به یکی از بهترین های فوتبال بریتانیا شد. یان راش بالید و به لیورپول پیوست، اما پسر شماره 11 الدترافورد راه شهر صنعتی منچستر را در پیش گرفت.

وی در 12 سالگی به منچسترسیتی پیوست؛ بله، شاید بسیاری از هواداران فوتبال تنها پیراهنی که بر تن این بازیکن ولزی دیده باشند، پیراهن سرخ و پرافتخار منچستریونایتد باشد. اما در سال 1985 رایان به سیتیزن ها پیوست و در رده سنی نوجوانا برای این تیم بازی کرد.

دو سال بعد، به تیمی ملحق شد که تا همین امروز نتوانست از آن دل بکند. 1987 تاریخ ورود گیگز دوست داشتنی به الدترافورد است. سه سال بازی برای جوانان و امید منچستریونایتد کافی بود، تا الکس فرگوسن، بار دیگر به نیروی جوان دیگری اعتماد کند و بنیان تیمش را بر اساس همین بازیکنان جوان بسازد.
رایان گیگز در سال 1990 به ترکیب بزرگسالان منچستریونایتد راه یافت. این آغاز مسیر درازی بود که به فتح چندین و چند جام و عنوان ختم می شد.
شماره 11 خوش اخلاق ولزی در این دوره با بازیکنانی چون، بکهام، بات، نویل و اسکولز، نسلی طلایی را برای افتخار آفرینی رقم زدند.
گیگز برای اولین افتخارش با پیراهن سرخ یونایتد، تنها یک سال صبر کرد؛ در فصل 91/92 وی توانست همراه با تیم طلایی خود فاتح دسته اول انگلیس شود. از سال 1992 لیگ برتر انگلیس بوجود آمد و این آغاز آتش بازی شیاطین سرخ در فوتبال جزیره بود.

درنخستین فصل لیگ برتر، باز هم این منچستریونایتد بود که توانست مقام قهرمانی را از آن خود کند. آنها سه فصل پیاپی از عنوان خود دفاع کردند و نقش گیگز جوان در این قهرمانی ها خیلی مؤثر بود.
اما آنچه منچستریونایتد را تبدیل به تیمی خطرناک می کرد، کسب عناوین داخلی نبود، بلکه خیزی بود که این تیم برای رسیدن به قله فوتبال اروپا برداشته بود.

در فصل 98/99 منچستریونایتد با شکست یوونتوس توانست به فینال لیگ قهرمانان اروپا برسد. در فینال بیاد ماندنی نیوکمپ، آنها مقابل بایرن مونیخ، صف آرایی کردند.
در این بازی بر خلاف همه بازی های یونایتد در طول فصل، بکهام در سمت چپ و گیگز در سمت راست به بازی گرفته شده بودند. این دو که دقایق زیادی از بازی را به خاطر عدم آشنایی با پستی که در آن بازی می کردند، تحت تأثیر بازی خوب مونیخی ها قرار داشتند، در نهایت توانستند روی دو ضربه کرنر، حریف سرسخت آلمانی را از پای درآورند و قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شوند.

در فصلی که شاگردان فرگوسن، توانستند سه جام را به ویترین منچستریونایتد اضافه کنند، گیگز از تأثیر گذارتین مهره های این تیم بود.
او توانست این عنوان را بار دیگر در سال 2008 تکرار کند. این بار قربانی، چلسی بود، تیمی که با آبراهام گرانت، حریف منچستری ها نشد.

وی که در دوران جوانی دو سال پیراهن تیم رقیب را به تن داشت، تا پایان دوران حرفه ای اش لباس سرخ منچستریونایتد را از تن در نیاورد و به باشگاهش وفادار ماند.
او از سال 1990 تا 2014 برای یونایتد بازی کرد و در طول این مدت توانست، 13 بار لیگ برتر انگلیس را فتح کند. 4 جام حذفی، 3 جام اتحادیه، 9 سوپرجام انگلیس و دو بار قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا از دیگر عناوین گیگز در پیراهن منچستر یونایتد است.
وی برای تیم محبوبش 672 بار به میدان رفت و 114 بار موفق به گلزنی شد. گیگز برای تیم ملی ولز، 64 بازی انجام داد و 12 گل میلی نیز در کارنامه دارد.

نکته جالب در مورد گیگز، 4 بازی برای بریتانیای کبیر است. وی در المپیک 2012 لندن، برای این تیم 4 بازی انجام داد، اما نهایتا، با این تیم کاری از پیش نبرد و لندن را به مقصد منچستر ترک کرد.
چپ پای ولزی در سال 2014 به دوران حرفه ای خود به عنوان بازیکن پایان داد. وی هم اکنون در کنار لوئیز فن خال، به عنوان دستیار وی همچنان به عنوان یک منچستری کنار تیمش باقی مانده است.

منبع : ورزش 11