سایت رسمی موج فوتبال

قرعه بد رم یا رئال؟

حقیقت این است نمایندگان ایتالیا در لیگ قهرمانان خوش اقبال نبوده اند و با دشوار ترین مسیرها روبرو شده اند. یووه برابر بایرن مونیخ و رم مقابل رئال مادرید. در حالی که فینال لیگ قهرمانان در سن سیرو برگزار می شود و ایتالیایی ها ته دل شان به نبرد در خانه می اندیشند. گازتا دلو اسپورت وقتی قرعه رم برابر رئال قرار گرفت در اشاره به قرعه رم تیتر "خدای من چه باید کرد؟" را زد.

تاریخ چیز دیگری می گفت. می گفت رئال از 1987 طی دیدارهای رفت و برگشت از سد آتزوری ها عبور نکرده و به همین دلیل برخی از اسپانیایی ها چنین قرعه ای را برای رئال "29 سال نفرین ایتالیایی" می خواندند. آنهایی که شکست در نیمه نهایی جام باشگاه های اروپا برابر میلان یادشان نرفته بود، سقوط برابر تورینو در جام یوفای 1992 و البته شکست از یووه در نیمه نهایی پارسال لیگ قهرمانان اروپا. تاریخ کنار رم قرار می گرفت ولی بازی مسیر دیگری را می پیمود.

بازگشت اسپالتی

رم مسابقات گروهی لیگ قهرمانان را با مصیبت به پایان برده بود. طی 6 بازی فقط در یک دیدار پیروز شده و میان  شکست هایش سقوط 1-6 برابر بارسا بیش از حد خفت بار به شمار می رفت. آنها با 16 گل خورده میان صعودکننده ها بدترین خط دفاع را معرفی کرده بودند و دو روز پس از قرعه کشی در جام حذفی برابر اسپزیای دسته دومی هم سقوط کردند. جالوروسی در سری آ هم 10 امتیاز پشت سر یووه قرار دارد. ناپولی و فیورنتینا بالاتر قرار گرفته اند و اینتر و میلان در فاصله یک قدمی.

لوچانو اسپالتی جای رودی گارسیا را گرفت تا جان دیگری به جالوروسی ببخشد. او طی سال های 2009-2005 روی نیمکت رم نشسته بود و احتمالا شیرین ترین خاطره اروپایی رمی ها عبور از سد رئال در یک هشتم لیگ به شمار می رفت. جایی که مردان اسپالتی هم در خانه 1-2 پیروز شدند و هم در برنابئو و در مجموع 2-4 پا به یک چهارم نهایی گذاشتند. او رم را در آن دوران از یک تیم دفاعی بدل به تیم تهاجمی کرد که گاهی استفاده نکردنش از یک مهاجم سنتی نوک جدل آور بود. رم لوچانو تماشایی بازی می کرد ولی به جایی نمی رسید. کسب 11 برد متوالی در آغاز سال 2006، همان سالی که اسپالتی عنوان بهترین مربی سری آ را گرفت معرکه بود، ولی رم با  قرار گرفتن در رتبه چهارم راهی لیگ قهرمانان هم نشد. رم در عصر لوچانو دو بار جام حذفی 2007 و 2008 را برد تا ویترین او خالی نماند.

رم با رویکردی مثبت بازی را آغاز کرد و در بسیاری از لحظات تیم برتر بود، ولی سرانجام دو گل از رئال دریافت کرد.  احتمالا رمی ها به دستاوردی بیش از دریافت دو گل با بازی شان می اندیشیدند، ولی نمایش نیمه نخست رمی ها خاطرات تلخ بازی های مصیبت بار این فصل شان در لیگ قهرمانان را محو کرد. شاید کمی دیر شده باشد، ولی این رم در مسیر صعودی قرار گرفته است.

رونالدو را فراموش نکنید

چرا او خشمگین شد؟ چرا در میانه مصاحبه مطبوعاتی پیش از دیدار رم - رئال بلند شد و رفت؟ او وقتی با پرسشی در باره این که نمی تواند در خانه حریفان گل بزند واکنش نشان داد و گفت " می توانید بازیکنی را مثال بزنید که از زمان ورود من به اسپانیا در خانه حریفان بیشتر از من گل زده باشد؟" و سپس سالن را ترک کرد!  خبرنگارها شیطنت می کردند ولی 16 گل آخر رونالدو در برنابئو به ثمر رسیده بودند و رئال هم فقط در نیمی از سفرهایش پیروز شده بود.

خرده گیران می خواستند رونالدو را آزار دهند. آنهایی که می گویند رونالدو برای طی این فصل برای اولین بار پس از ترک اولدترافورد در 43.5 درصد بازی های لالیگا برای رئال گل زده است. این درصد پارسال 71.4 بود و پیرارسال 73.3. متوسط دریبل های رونالدو هم طی سال های اخیر کاهش پیدا کرده اند و از متوسط 3.3  در  فصل 10-2009  رسیده است به 1.2 در فصل کنونی.

در چنین قابی، رونالدو در رم در آماج هیاهوی طرفداران رم بازی اش را آغاز کرد. اسپالتی بازوبند کاپیتانی را به فلورنتزی 24 ساله داده بود و گفته بود نیازی به مهار کریستیانو ندارد. فلورنتزی طی تساوی 1-1 برابر بارسا بازی جانانه ای برابر نیمار انجام داده بود و این جا برابر رونالدو بازی می کرد. فلورنتزی جوان در نیمه اول هم کریستیانو را مهار کرد و هم ترکیبش با محمد صلاح به  حملات جناح راست رم انجامید. ایسکو هم به عقب رانده شد که سرانجام در نیمه دوم جایش را به کواچیچ داد. رونالدو هم در اواخر نیمه اول راهی جناح راست شد تا خبر از توفیق پسر جوان ایتالیایی در نیمه اول دهد.

نیمه اول که تمام شد رئال حتی یک بار هم توپ را درون قاب دروازه رم جای نداده بود. رکورد بی سابقه ای برای مردان برنابئو در لیگ قهرمانان پس از بازی برابر بارسا در 2011. ولی رونالدو، رونالدو بود و دقیقه 57 فرا می رسید. فرا می رسید و کریستیانو پاسخ همه نیش ها را با آن ضربه می داد. توپ با پاس نفوذی مارسلو به عمق جناح چپ زمین نواخته شد. رونالدو و فلورنتزی موازی با هم دویدند، رونالدو با پای چپ مسیر توپ را عرضی کرد (یکی از ترفند های دیر آشنایش) و فلورنتزی مقهور شد. او سپس با شوت پای راستش ژسنی را از فاصله دور مغلوب کرد.  او گل دور از خانه زد تا پاسخ خرده گیران را داده باشد. رم پس از آن بلافاصله نزول کرد و رئال تیم برتر میدان شد و در واپسین دقایق گل دوم را هم با ضربه خسه زد.

پیروزی رئال هم پیروزی زیدان بود و هم پیروزی خصوصی کریستیانو. حالا رونالدو می تواند از رویارویی با جالوروسی خاطره های شیرینش را دوره کند.  نخستین گل او در این رقابت ها برابر رم در اولدترافورد به ثمر رسیده بود، در سال 2007 . او 22 ساله بود که طی پیروزی 1-7 دو بار دروازه رم که دونی درونش ایستاده بود را باز کرد. گل او برابر ژسنی در 31 سالگی از آن دو گل تماشایی تر بود و سرنوشت ساز تر.

زیدان: بازیکن افسانه ای و مربی افسانه ای

او به دنبال شکل دادن شخصیت دیگری از خود است. او می خواهد ثابت کند ستاره ها هم می توانند مربیان بزرگی شوند. زین الدین زیدان در نیمه راه این فصل جای رافا بنیتز را گرفت و تاکنون آغاز قابل قبولی داشته است. رئال طی این دوره در لیگ فقط 2 امتیاز از دست داده و به رغم درخشش بی حصر کاتالان ها، فاصله دو تیم فقط 7 امتیاز است و پرکردنی.  دیدار با رم نخستین بازی رئال به رهبری زیدان در لیگ قهرمانان به شمار می رفت. زیزو که جایگاه ویژه ای در این لیگ کنار رئال دارد. زیدان که در فینال 2002 گل پیروزی بخش را با آن ضربه تماشایی درون دروازه بایر لورکوزن جای داد که یکی از بهترین گل های لیگ قهرمانان و هم یکی از تعیین کننده ترین ضربه ها به شمار می رود. او بود که کنار کارلو آنچلوتی دسیما را هم به چنگ آورد و اکنون اوست که مردانش را با این برد در مرحله بعد می بیند. پیروزی با دو گل در زمین رم می تواند نفرین 29 ساله ایتالیایی ها برابر رئال را باطل کند.