بیش از آنکه مربی یک تیم باشد، رهبر یک ارتش است. آنها 11 بازیکن در زمیناند و 50 هزار نفر روی سکوها و دیگو سیمئونه کارگردان آنهاست!
اکثر باشگاههای اروپایی تنها راهی که به مغزشان میرسد تا تیمشان را نیرومدتر کنند، تزریق مقادیر بسیاری پول نقد است. که البته بخش اعظمشان هم در این راه ناکام میمانند. اما اتلتیکومادرید راه دیگری یافته است. فراتر از اتکا کردن به نقدینگی و سرمایهی مالی، روخیبلانکو نشان داده است که هنوز هم ساقهای بازیکنان می توانند به پیوستگی اعضای تیم کمک کنند. با باور داشتن و میل و رغبت برای پیروزی.
چهارشنبه شب اتلتیکو توانست تیم بارسلونا را از راهیابی به نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا باز دارد. با توجه به عملکرد بارسلونا، و اینکه یکی از چهار باشگاه ثروتمند اروپاست، این تیم باید به نیمهنهایی می رفت.
احساسات و هیجان دیگو سیمئونه در کنار زمین، استانداردی معلوم و آشکار را به بقیهی تیم تزریق کرده است. فرمولی از ترکیب نرخِ کار و تواناییهای مقدور در تیم برای پیروزی. دست آوردهای او بسیار دور از انتظارند. خاصه زمانی که تجربهی نسبی بازیکنانش را در نظر میگیریم.
یازده بازیکن تیم رئال مادرید روی هم رفته 719 تجربهی اروپایی در کارنامه دارند. این آمار برای بازیکنان تیم منچسترسیتی 438، برای تیم بایرن مونیخ 609 است. بازیکنان اتلتیکو 202 تجربه دارند.
شاگردان سیموئنه در هربازی طوری به میدان میروند که گویی فینال جام جهانی فوتبال است. عزم و ارادهی آنان تسلیم ناشدنیست. هواداران فوتبال از سیر تکاملی اتلتیکو لذت میبرند. درست به همان گونه که لسترسیتی در انگلستان این کار را میکند.
تمام اینها به خاطر وجود "چولو"ست. مردی که حریفانش را به مبارزه میطلبد و برای مقابله با آنان ارتشی را فراهم میآورد. مربیان فراونی پیش از او هدایت روخیبلانکو را به عهده گرفتهاند، اما سیمئونه ثابت کرده است که آمادگی پیش افتادن از تمامی آنها را دارد.