آبه پیر کشیشی کاتولیک بود، از مبارزین مقاومت در فرانسه و قهرمان بیخانمانها و محرومان. او در سال ۲۰۰۷ در سن ۹۴ سالگی درگذشت.
تعهد کانتونا به خیریه بیخانمانها طولانی و عمیق است. کتاب عکاسی او در سال ۲۰۰۹ منتشر شد. در سال ۲۰۱۲ برنامهای را برای نامزدی برای ریاستجمهوری فرانسه اعلام کرد. مشخص شد که این یک ترفند تبلیغاتی برای افزایش آگاهی در مورد بنیاد آبه پیر و بحران مسکن در فرانسه است.
در ابتدا، قبل از ضبط ترانه های خود، برای همسرتان، بازیگر و هنرمند « راشیدا براکنی Rachida Brakni» و گروهش «لیدی سر Lady Sir»اشعاری نوشتید؟
وقتی من بهعنوان ترانهسرا و شاعر گروه معرفی شدم، انتقادات زیادی از سوی منتقدان رسانههای بزرگ فرانسه داشتم. یکی از مجلات فرهنگی در فرانسه از خانم مسئول صفحات موسیقی پرسیده بود؛ آیا به آلبوم راشیدا براکنی گوش دادی؟ و او در پاسخ گفته بود؛ نه، من به آلبومی با اشعار نوشته شده توسط یک فوتبالیست سابق گوش نمیدهم! البته اون خانم حق دارد هر چه میخواهد فکر کند!
اما دو سال بعد، متن آهنگی را برای گروه نوشتم؛ به نام «زمان می گذرد Le Temps Passe»، از همان روزنامه نگار می پرسند؛ آیا آلبوم Lady Sir را دوست داری و او می گوید بله و آهنگ مورد علاقه اش «زمان می گذرد»است! من آن را با نام «آگوست راوریچ Auguste Raurich» نوشتم، نام پدربزرگ و مادربزرگم از طرف اقوام مادری، که اهل کاتالونیا بودند. بنابراین گاهی برای قبول و پذیرش باید راه های دیگری را در پیش بگیرید.
زمان می گذرد؛
«به آنکه دوستش داریم مهر خود را ابراز کنیم»
قطعهی lady sir, شعر از کانتونا
غالبا فوتبالیستهای سابق و بازنشسته میگویند؛ چیزی که بیشتر از همه دلتنگ آن هستند حضور در مقابل جمعیت است. آیا روی صحنه بودن، به همان اندازه به آن سعادت و لذت قدیمی نزدیک است؟
بله. من در تئاتر با استفاده از کلماتی که دیگران نوشتهاند روی صحنه رفتم که کاملاً متفاوت است (کانتونا در سال ۲۰۱۰ در نمایش «رو به بهشت Face au paradis» روی صحنه Théâtre Marigny در پاریس در نمایشی به کارگردانی رشیدا براکنی ایفای نقش کرد.