سایت رسمی موج فوتبال

آرین روبن 31 ساله هنوز در حال پیشرفت است. علت این اتفاق چه چیزی می تواند باشد؟

وقتی آرین روبن در آگوست 2009 به بایرن پیوست، باواریایی ها یک تیم سطح اول در رده اروپایی نبودند و بوندسلیگا هم یک لیگ سرگرم کننده بود که قهرمان های متفاوتی را به خود می دید (اشتوتگارت 2007 و وولفسبورگ 2009) هر چند که برای تماشاگران داخلی بسیار مهم بود.

در 5 سال بعدی، سه فینال لیگ قهرمانان و یک جام اروپایی برای بایرن به دست آمد. سخت است که بگوییم وینگر هلندی واقعا شرایط باشگاه را عوض کرد. سخت است زیرا که بایرن هیچ گاه روی یک بازیکن اتکا نمی کند بلکه از وجود ستاره هایی همچون فرانک ریبری، باستین شواین اشتایگر، فیلیپ لام  و مانوئل نویر یک سوپر باشگاه می سازد. همچنین سخت است زیرا تاریخ به ما آموخته است که با خداحافظی این ستاره ها تاریخ خالی نمی شود. اما یک چیز را می توانیم بگوییم: بایرن قطعا آرین روبن را تغییر داده است.

وینگر سرعتی بایرن تمایلی به تایید این نکته ندارد که جهان در حال حاضر بهترین حالت روبن را می بیند اما معتقد است که در حال حاضر بدن خود را بهتر از همیشه در کنترل دارد و احساس قدرتمند و آماده بودن می کند. بالاتر از همه این ها، او در زمینه دقایقی که بازی می کند و گل هایی که می زند، ثبات پیدا کرده است. تقریبا دو سال است که در دوره ورزشی پرمصدومیتش بدون آسیب دیدگی بوده است. او 45 بازی در فصل 2014-2013 انجام داد؛ بیشتر از هر فصل دیگری و 17 گل به ثمر رساند که یک رکورد شخصی برای او محسوب می شود.

برای او تیم ملی هلند هم در سال های 2013 و 2014 با کسب یک مقام سومی غیرمنتظره تحت هدایت لوویس فان خال سالی پربار بوده است. برای بازیکن 31 ساله ای که تصور می شد در برنامه های گواردیولا جای ویژه ای نداشته باشد، چندان بد نیست.

روبن در مصاحبه ای با espnfc.com در تمرینات گفت: همه چیز به تجربه برمی گردد. شما بدن خود را بهتر می شناسید. من واقعا تفاوتی نسبت به قبل در بازی ام انجام نمی دهم اما با اشخاص پزشکی اینجا مخصوصا متخصصان خوب کار می کنم.

یکی از دلایل اصلی که باشگاه مطمئن بود او پیشنهاد منچستر یونایتد برای کار کردن دوباره با فان خال را رد می کند، کیفیت بالای تیم پزشکی باشگاه بود. اگر کسی بتواند عضله های روبن را از پارگی و آسیب دیدگی حفظ کند آن شخص هانس ویلم مولز وولفارت 72 ساله است. پسر 34 ساله او کیلیان نیز برای باشگاه شروع به کار کرده است.

روبن درباره فان خال می گوید: من مطبوعات هلندی را دنبال می کنم. فکر می کنم فان خال نیاز به زمان برای ساختن دارد و بازیکنان نیاز به زمان دارند تا به او عادت کنند. او در گذشته عالی بوده است و من مطمئنم در منچستر یونایتد هم موفق خواهد بود.

فان خال در رنساس بایرن با ایجاد یک سیستم بازی مالکانه فوتبال که بایرن امروز آن را دنبال می کند، عاملی کلیدی بود. این سرمربی موفق نشد ثمره میوه اش را بچیند اما  تیم او در کسب موفقیت بسیار خوب شد. امروز هر چیزی به غیر از حضور در فینال برلین برای بایرن به نوعی ناامیدی تلقی می شود. روبن می گوید: هم بایرن و هم بوندسلیگا قدم هایی به سمت جلو از سال 2009 برداشته اند. شما می توانید این را در موفقیت های بایرن و بقیه تیم های آلمانی در سطح اروپا ببینید. من به این افتخار می کنم. افتخار می کنم که باشگاه چگونه در پنج سال اخیر پیشرفت کرده است. وقتی عضوی از این باشگاه باشید، باشگاه به شما حس بسیار خوبی می دهد.

قرار داشتن در ترکیب اصلی یکی از بهترین تیم های جهان، طبیعتا شانس شما برای فتح عناوین و زدن گل ها را افزایش می دهد. اما برای روبن این تنها مسئله نیست. او همیشه علاقه مند به یادگیری است. روبن می گوید: صحبت کردن درباره پیشرفت برای بازیکن 31 ساله کمی عجیب است اما من فکر می کنم تحت هدایت گواردیولا قدم دیگری به سمت جلو برداشته ام. از او تشکر می کنم.

انعطاف پذیری تاکتیکی و ترکیب های منسجم گواردیولا، روبن را از نقش سنتی خود در کناره سمت راست زمین به نقش های مرکزی بیشتری سوق داده است. بازی کردن او در نقش مهاجم نوک در فینال جام حذفی، نظر گواردیولا بود. فان خال هم از آنچه دید خوشحال شد و از او در کنار رابین فن پرسی در نوک پیکان حمله استفاده کرد.

روبن درباره این موضوع می گوید: من از آزادی لذت می برم. بازی در نقش مهاجم یا پشت مهاجم لذتبخش است. از نظر تاکتیکی، گواردیولا یکی از بهترین مربی های جهان است. مخصوصا وقتی توپ را در اختیار دارید. مربی های زیادی هستند که از نظر دفاعی قوی هستند و تاکتیک خود را می دانند. اما او تاکتیک هجومی را دوست دارد و درباره جاگیری در زمین به شما می گوید.تمرین کردن با او خیلی خوب است.

به نظر هزاران سال از این اتفاق می گذرد که خبرنگاران به روبن القاب خودخواهی نسبت به هم تیمی هایش را نسبت می دادند. روبن از طوفان جان سالم به در برد، از شکست تلخ در فینال لیگ قهرمانان مقابل چلسی عبور کرد؛ فینالی که در آن یک ضربه پنالتی را از دست داد. دوازده ماه بعد در فینال ومبلی گل پیروزی بخش بایرن را به ثمر رساند.

فرم او هیچ گاه افت نکرده است و او از یک بازیکن شوت زن خودخواه به یک بازیکن تیمی تبدیل شده است. در پیروزی 6-0 بایرن مقابل پادربورن، توماس مولر یک ضربه پنالتی به او تقدیم کرد که شاید او بهترین گلزن بوندسلیگا شود. عنوانی که او تا به حال به آن دست نیافته است. شاید او بازیکنی از بایرن باشد که در سال 2015 شانسی برای فتح توپ طلای جهان هم داشته باشد.

روبن می گوید: عنوان های فردی خوب هستند اما موفقیت تیمی در اولویت است. خود این جمله تعجب ندارد. تعجب اینجاست که شما تمایل به باور کردن او دارید.