سایت رسمی موج فوتبال

منچستریونایتد در دور برگشت یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا چهارشنبه شب در اولدترافورد ازالمپیاکوس پذیرایی می‌کند، دیداری که برای این تیم از حساسیت بسیار بالایی برخوردار است و ممکن است که در صورت نتیجه‌ نگرفتن شیاطین سرخ دیوید مویس از هدایت این تیم کنار برود.

این دیدار در حالی برگزار می‌شود که منچستریونایتد در بازی رفت با دو گل برابر نماینده یونان تن به شکست داد و برای صعود به دور بعد باید با بیشتر از دو گل برابر حریف خود به پیروزی برسد. خوان ماتا ، هافبک اسپانیایی منچستریونایتد از هم تیمی‌هایش خواست تا برای پیروز شدن در دیدار حساس چهارشنبه نهایت تلاش خود را بکار برند. ماتا که در فصل جابجایی زمستانی به شیاطین سرخ پیوست نمی‌تواند این تیم را در دیدار چهارشنبه شب همراهی کند، چرا که او پیش از این در لیگ قهرمانان اروپا برای چلسی به میدان رفت.

این بازیکن اسپانیایی که با 44 میلیون یورو به منچستریونایتد پیوست در وبلاگ شخصی خود نوشت: خوشبختانه در تمرینات این هفته از شادابی و نشاط زیادی برخوردار بودیم. قبل از داربی حساس برابر لیورپول بسیار امیدوار بودیم، اما متاسفانه به یکباره همه چیز تغییر کرد و بازی را واگذار کردیم تا روز بدی برای منچستریونایتد رقم بخورد. شکست تلخی بود. می‌خواهم به شما بگویم که در دیدارهای آینده برای جبران این شکست نهایت تلاش خود را خواهیم کرد. می‌خواهیم با پیروزی برابر حریفان خود از جمله المپیاکوس شکست تلخ برابر لیورپول را فراموش کنیم.

او افزود: دیدار بسیار مهمی پیش‌رو داریم. ما به خوبی می‌دانیم که تاریخ و افتخارات باشگاه بزرگی همچون منچستریونایتد کمک زیادی به ما در دیدار چهارشنبه شب خواهد کرد. افتخارات منچستر و نام بزرگ این تیم کمک خوبی به ما انگیزه و روحیه می دهد. هم چنان که می‌دانید من در لیگ قهرمانان اروپا نمی‌توانم برای منچستریونایتد بازی کنم، اما همچون یک تماشاگر در ورزشگاه حضور خواهم یافت تا تیم محبوبم را تشویق کنم. اگر بتوانیم در دقایق نخست به گل برسیم می‌توانیم برابر حریف خود به پیروزی برسیم و شکست بازی رفت را جبران کنیم.

هر چند منچستریونایتد در داربی یکشنبه شب برابر لیورپول تن به شکست داد، اما تماشاگران این تیم دست از تشویق خود در اولدترافورد بر نداشتند. ماتا به ستایش از هواداران تیمش پرداخت و گفت: نمی‌توانم با چه کلماتی به ستایش از هواداران منچستریونایتد بپردازم. من باید در خطاب به هواداران این تیم بگویم که متاسفانه در بازی یکشنبه شب شما را اذیت کردیم و نمی‌دانم با چه کلماتی از شما ستایش کنم. فقط می‌توانم این را بگویم که ما هم همچون شما بسیار ناراحت هستیم، ولی توفان به زودی تمام می‌شود و خورشید طلوع می‌کند.

ماتا در پایان سخنان خود گفت: هیچ کس نمی‌تواند بگوید که پس از شکست مشکلی به وجود نمی‌آید و همه چیز آسان و در روال طبیعی است. به هر حال این فوتبال است. گاهی اوقات لحظات خوبی را به بازیکن می‌بخشد و گاهی اوقات هم او را عرق در اندوه می‌کند. باید با تمسک جستن رفتار حرفه‌ای با این شرایط کنار آمد.

منچستریونایتد با هدایت دیوید مویس، فصل کابوس واری را پشت سر می‌گذارد. این تیم که دیگر سر آلکس فرگوسن را بر روی نیمکت خود نمی بیند با 48 امتیاز در رده نازل هفتم جدول رده‌بندی قرار دارد و تقریبا هیچ شانسی برای کسب عنوان قهرمانی ندارد.

ریوالدو سرانجام تصمیم گرفت از فوتبال دل بکند. چیز زیادی به تولد 42 سالگی‌اش باقی نمانده اما این ستاره سابق بارسلونا از طریق این استاگرام –یکی از شبکه‌های اجتماعی- این خبر را اعلام کرد و در پیامی احساسی که برای هوادارانش گذاشته بود گفت که می‌خواهد به دوران حرفه‌ای 24 ساله خودش پایان بدهد.
او این پیام را به زبان‌های انگلیسی و پرتغالی منتشر کرد و عکسی از خودش با چشمانی اشکبار و یک عکس همراه با پسرش را هم گذاشته است.

او در پیام خودش نوشته: «امروز می‌خواهم در حالی که اشک در چشمانم حلقه زده از خدا، خانواده‌ام و حمایت‌هایی که طی این 24 سال دریافت کرده‌ام تشکر کنم. امروز با تمامی هوادارانم در سراسر دنیا تماس گرفته‌ام که بگویم دوران فوتبال من دیگر به پایان رسیده است. به خاطر این سال‌های دوست داشتنی احساس قدردانی می‌کنم. در طول این سال‌ها موانع، چالش‌ها، انتظارها و ناامیدی‌های زیادی بوده که تجربه کردم. در عین حال شادمانی‌ها، موفقیت‌ها، تغییرات و پیشرفت‌هایی بوده که به من لذت زیادی داده. گاهی در حال یاد دادن بودم و گاهی در حال یاد گرفتن اما هرگز تمرکزم را از دست ندادم و همیشه با اراده و تلاش در مسیر خداوند حرکت کردم. در این سفر طولانی افراد زیادی را در زندگی‌ام ملاقات کردم. برخی را برای مدتی کوتاه کنار خودم داشتم و برخی دیگر جزو دوستانی هستند که تا به امروز برایم مانده‌اند.

دوران حرفه‌ای من با یک معجزه آغاز شد. من بدون هیچ پشتوانه مالی پائولیستا را ترک کردم. تنها امیدم به دلگرمی‌های خانواده‌ام بود. پزشکان و مربیان هم امید چندانی نداشتند اما من همیشه به رویای دوردست خودم می‌نگریستم. با سماجت و فداکاری و البته با کمک خدا توانستم به بهترین بازیکن دنیا تبدیل شوم، قهرمانی در جهان را جشن بگیرم و برخی دیگر از عناوین مهم قهرمانی در تاریخ فوتبال را کسب کنم. در میان این جوایز، مدال‌ها و قهرمانی‌ها این هم داستان من بود که شاید الگویی برای سایرین است اما دورانی که من داشتم می‌تواند شاهدی بر این مدعا باشد بر اینکه ایمان داشتن و مبارزه کردن ارزش زیادی دارد. هر کسی که در مسابقات حضور دارد تمرین‌های سختی را سپری می‌کند. آنها این کار را با هدف رسیدن به جامی انجام می‌دهند که همیشگی نیست اما ما باید سعی کنیم تا به‌عنوانی از افتخار برسیم که همیشگی است.»

همین که این بازیکن سابق سال فیفا همچنان بعد از چهل سالگی هم فوتبال بازی می‌کرد به خودی خود ثابت می‌کند که او چه توانایی‌هایی داشته. برای توصیف برتری‌هایش شاید نتوان صفات مناسبی پیدا کرد. شاید پاهایش دیگر آن سرعت سابق را نداشته باشند و مثل جوانی‌هایش روی فرم نباشد اما چند سال آخر دوران حرفه‌ای‌اش را در برزیل در میان بازیکنان هموطنش‌اش سپری کرد.

ریوالدو که در فقر بزرگ شده بود داستان زندگی بسیار الهام‌بخشی دارد. با همان شور و هیجانی که خودش هر بازی را انجام می‌داد. بعد از بستن اولین قرارداد حرفه‌ای عمرش در سن شانزده سالگی برای پائولیستا، ریوالدو بازی در چهارده باشگاه مختلف را تجربه کرد و در این دوران حرفه‌ای خارق‌العاده بیش از 350 گل به ثمر رساند. ریوالدو از 1997 تا 2002 در تمامی بازی‌های بارسلونا حاضر بود و توانست دو جام لالیگا را فتح کند و به افتخارات فردی هم برسد اما در جام جهانی 2002 بود که این هافبک کلاس واقعی بازی خودش را به نمایش گذاشت. او در کنار رونالدینیو و رونالدو جام جهانی خیره کننده‌ای را در ژاپن و کره جنوبی تجربه کردند و پنجمین جام برزیلی‌ها را گرفتند؛ آخرین جام قهرمانی این کشور را که با بازی‌های خیره کننده‌ای به دست آمد. بازنشستگی او پایان یک عصر است اما با توجه به این دستاوردهایی که در این سال‌ها داشته حالا می‌تواند بنشیند و با خودش بگوید که ماموریت‌اش را به درستی انجام داده و حالا شاید بهتر باشد که همه هوادارانش بعد از پیام تشکری که از او شنیده‌اند از او قدردانی کنند. متشکریم ریوالدو ویکتور بوربا فریرا!
 
فعالیت‌های سال‌های اخیر
آخرین تیم بزرگی که او برایش بازی کرد سائوپائولو در سال 2011 بود اما بعد از یک دوره ناموفق که شامل تنها چند بازی در ترکیب ثابت بود از آنها جدا شد. ریوالدو اخیرا به طور پراکنده بازی‌هایی را برای تیم کوچک برزیلی موجی میریم انجام داده بود و با آنکه با آنها تا 2015 قرارداد داشت از این تیم خداحافظی کرده. همان باشگاهی که در سال 1994 او را به تیم ملی رساند. انتظار می‌رود که او در سمت خودش به‌عنوان رییس این باشگاه باقی بماند؛ جایی که پسر هجده ساله‌اش هم اکنون مشغول بازی کردن است. او که طی سال‌های 1993 تا 2003 در 74 بازی ملی به میدان رفت و 34 گل نیز به ثمر رساند، پیراهن تیم‌هایی همچون لاکرونیا، میلان، بارسلونا، المپیاکوس و آاک آتن و همچنین بنیادکار در ازبکستان را بر تن کرده است.

تکلیف آینده نمانیا ویدیچ مشخص شده. از فصل بعد قرار است در ایتالیا او را ببینیم، با پیراهن آبی رنگ اینتر. او در اوج آمادگی و به‌عنوان کاپیتانی وفادار از شیاطین سرخ جدا می‌شود و شاید این جدایی خاطره تلخی را برایش به جا بگذارد.

وقتی هشت سال در یک باشگاه باشی خداحافظی کردن با آنها برایت خیلی سخت می‌شود، مخصوصا اگر کاپیتان آنها هم باشی. در این شرایطی که او فعلا دارد دست‌کم می‌تواند دو فصل دیگر را هم در اوج بگذراند. علاوه بر این کاپیتانی باشگاهی مثل یونایتد کاری نیست که به یک بازیکن متوسط بسپارند و ویدیچ که سال 2011 از فوتبال ملی کناره‌گیری کرد هم تنها هدفش این بود که بازی‌های باشگاهی‌اش را ادامه بدهد. این پست جایگاهی نیست که کسی بخواهد بدون داشتن هیچ دلیل منطقی آن را ترک کند. شایعه‌ای که در مورد دلیل جدایی او به گوش می‌رسد این است که ویدیچ از نحوه رفتار باشگاه در مذاکراتی که برای تمدید قرارداد او داشتند راضی نبوده و به همین خاطر تصمیم گرفته اولدترافورد را ترک کند. هواداران یونایتد امیدوارند این شایعه درست نباشد اما مشکل اگر از این بخش نباشد مطمئنا از یک جای دیگر کار است. الان اصلا وقت خوبی برای جدایی نیست.

با این حال ویدیچ با همت و وفاداری زیادی برای منچستر یونایتد بازی کرده. هرگز نمی‌شود تمرکزش را زیر سوال برد. خیلی از هم‌تیمی‌هایش هستند که از لحاظ میزان زحمتی که برای تیم کشیده‌اند به گرد پای کاپیتان هم نمی‌رسند، ریو فردیناند در برخی دقایق بازی‌ها چنان بی‌خیال بوده که انگار دست در جیب در میدان مسابقه در حال قدم زدن است و قراردادش هم فورا بعد از ورود دیوید مویس تمدید شده. شینجی کاگاوا، خاویر هرناندز و روبین فان پرسی از دیگر بازیکنانی بوده‌اند که این فصل در حد و اندازه‌های همیشگی‌شان ظاهر نشده اند.

حتی صدای اعتراض پیتر اشمایکل هم بلند شد و گفت چند تن از بازیکنان در قواره‌های باشگاه ظاهر نشده اند. او از کسی اسم نبرده اما مشخص است که چه کسانی را مدنظر دارد. پس تعجبی ندارد که اگر قرار به جدایی باشد نام یکی از این سه بازیکن حتما شنیده شود. خود مویس از حمایت خیلی از فوتبالی‌ها برخوردار است به ویژه اهالی سابق یونایتد. از سر الکس فرگوسن گرفته تا خود اشمایکل. منتقدانش هم رسانه‌ها و حالا عده‌ای از هواداران باشگاه هستند. اهالی فوتبال معتقدند که باید به این مربی زمان داد اما در عین حال کارشناسان می‌گویند بهتر است که او قابلیت‌هایش را با نتایج بهتر تیم و عملکرد درخشان‌تر در بازی‌ها ثابت کند.

جام جهانی در راه است و دو ماه هم از فصل باقی مانده و معلوم است که چشم همه به بازی‌هایی است که درون زمین انجام می‌شود. متاسفانه برای هواداران یونایتد فصل هنوز تمام نشده خبرهای بد در راه بوده. اینکه

کاپیتان شان از فصل دیگر در این تیم نخواهد بود. شاید با گذشت زمان عصر تازه تاریخ این باشگاه هم فرا برسد. تیری آنری گفته: «یونایتد الان فصل بدی را می‌گذراند اما این واقعیت که با ورود شش بازیکن جدید و بزرگ به تیم شان چه قدرتی می‌گیرند برای سایر تیم‌ها ترسناک است.» شاید همه اینها درست باشد اما این رویاپردازی‌ها تا یک جایی زیبا است. مردم دوست دارند تیم شان خوب بازی کند. دست‌کم حالا تکلیف آینده ویدیچ مشخص شده و با توجه به بازیکنانی که یا دور از فرم ایده‌آل هستند یا ساز جدایی را کوک کرده‌اند آینده شیاطین سرخ نامطمئن به نظر می‌رسد.

توهیر: خوشحالم که او می‌آید
ویدیچ از یک ماه قبل گفته بود که در پایان فصل یونایتد را ترک می‌کند. اریک توهیر مالک اینترمیلان در مورد ورود این بازیکن می‌گوید: «ویدیچ یک بازیکن بزرگ است. بسیار خوشحالم که توانستیم او را به شهر میلان بیاوریم. او از بهترین مدافعان جهان است و توانایی‌ها و جایگاه اش در عرصه بین‌المللی و همین طور کاریزمایی که دارد به اوج‌گیری بازیکنان جوان ما کمک زیادی خواهد کرد. با حضور ویدیچ به ارزش‌های اینتر افزوده خواهد شد. این تلاشی است برای ساختن یک تیم موفق دیگر در اینتر.»

خود ویدیچ در رابطه با این انتقال می‌گوید: «من اصلا نمی‌خواستم در انگلیس بمانم چون تنها باشگاهی که اینجا دلم می‌خواسته برایش بازی کنم همین یونایتد بوده که این شانس را برای هشت سال داشتم.» دیوید مویس هم اعلام کرده که جدایی کاپیتان صرب طبق توافقی دوطرفه با باشگاه انجام شده. از وقتی که سر الکس فرگوسن از باشگاه رفته و دیوید مویس جایش را گرفته این تیم رنگ خوشی را ندیده و شانسی برای دفاع از عنوان قهرمانی هم ندارند چرا که در رده هفتم جدول، هجده امتیاز از چلسی صدرنشین عقب افتاده‌اند. با رتبه چهارم جدول که در اختیار سیتی است هم 12 امتیاز فاصله دارند و شاید به سختی بتوانند سهمیه لیگ قهرمانان فصل بعدی را به دست بیاورند.

اکتبر گذشته 500 خبرنگار گوش به زنگ خبررسانی در مورد اتفاقی خاص بودند؛ انتشار کتاب زندگینامه دومسر الکس فرگوسن. دلیلش جایگاه خاص سر الکس در فوتبال انگلیس بود. بعد از کناره‌گیری از مربیگری و خروج از دنیای فوتبال می‌توانست با خیال راحت هر آنچه را که دوست دارد در مورد هر کسی یا هر اتفاقی بگوید. البته مشخص شد که به آن رکی که انتظارش می‌رفت صحبت نکرده از طرفی به‌عنوان یکی از مدیران باشگاه همچنان مشغول فعالیت است. مثلا خوب توضیح نداده بود که چرا دیوید مویس را به‌عنوان جانشین خودش انتخاب کرده و نه ژوزه مورینیو را که همیشه هم با او رابطه دوستانه‌ای داشته.

اما در مورد برخی بازیکنانی که قبلا خیلی برایش زحمت کشیدند حرف‌های تندی زد مثل روی کین، رود فان نیستلروی یا دیوید بکام. او حتی گفت که چرا به مایکل کریک در تیم ملی بیشتر از این فرصت داده نشده. در اینجا بود که فرگوسن ادعای عجیبی را مطرح کرد. اینکه استیون جرارد بازیکن خیلی تاپی هم نیست. او در زندگینامه‌اش نوشته که جرارد بازیکن خاصی نیست و شنیدن این حرف از زبان فرگوسن ناراحت‌کننده است. وقتی فردی در جایگاه او چنین ادعایی را مطرح می‌کند باید برای اثبات آن دلایل کافی بیاورد. کریک بلامی هم‌تیمی سابق جرارد در لیورپول در زندگینامه‌اش نوشته: «هیچ کاری نیست که جرارد از پس انجام آن برنیاید. خیلی باهوش است. هر چیزی را زودتر از بقیه می‌بیند و حس می‌کند. دید خوبی روی بازی دارد. توانایی‌های فیزیکی‌اش بسیار بالا هستند. به سرعت می‌تواند از کنار بقیه رد شود و آنها را جا بگذارد. به محض فراهم شدن یک فرصت سرزنی هم گل می‌زند. یک فوتبالیست تمام عیار است. هرگز کسی مثل او را ندیده بودم که این همه ویژگی را توامان داشته باشد. من با بازیکنان با استعداد زیادی بازی کرده‌ام اما او از همه آنها بهتر است.»

آخرین امید هم‌تیمی‌ها

مایکل اوون یکی از برترین استعدادهای تاریخ فوتبال انگلیس است. او در تیم جوانان خط دفاعی حریفان را آزار می‌داد. در 15 سالگی شهرت زیادی پیدا کرده بود. جرارد از اوون شش ماه کوچکتر است اما آمادگی بدنی و جایگاه‌اش در تیم را 18 ماه دیرتر از اوون به دست آورد. اگر در تیم دیگری بودند شاید جرارد ستاره تیم می‌شد اما اوون چهره برتر بود و جرارد باید در خدمت او بازی می‌کرد. سرانجام در تیم اصلی قرمزها بود که از فصل 2000–1999 جرارد جایگاهی در شان خودش پیدا کرد یعنی دو سال بعد از اوون. همان سالی که روی کین از یونایتد بهترین بازیکن برتر از سوی اتحادیه بازیکنان حرفه‌ای شد. همان سالی که پاتریک ویرا کاپیتان آرسنال بود و در کنار کین الگوی خوبی برای سایر بازیکنان لیگ برتری شده بودند. جرارد در کتاب زندگینامه‌اش به این افراد به شدت ادای احترام کرده؛ کتابی که هفت سال قبل چاپ شده. حتی آنجا این خاطره را به یاد آورده که زمانی که فرگوسن او را در سن بیست سالگی ستایش و با کین مقایسه کرده به شدت خوشحال بوده و باورش نمی‌شده.

کین و ویرا هافبک‌های دفاعی بودند. گل نمی‌زدند کارشان خدمت رسانی به گلزنان تیم بود و ستاره‌هایی مثل گیگز، بکام، دوایت یورک، فان نیستلروی، دنیس برگ‌کمپ، تیری آنری و روبر پیرس را تغذیه می‌کردند.  زمانی که جرارد وارد لیورپول شد گیم سونس مربی وقت متوجه شد که او می‌تواند همان کاری را در این تیم بکند که کین در یونایتد و ویرا در آرسنال انجام می‌دهند. از همان روز اول جرارد زندانی توقعاتی شد که از وی داشتند.

تمجید‌های زیدان

جرارد از اولش هم یک ستاره بود. سال 2009 که لیورپول رئال را با چهار گل شکست داد توانست دو گل بزند. کاری کرد که خود زیدان در موردش گفت: «آیا او بهترین بازیکن جهان است؟ شاید به اندازه مسی و رونالدو به او توجه نشده اما فکر می‌کنم این اتفاق باید بیفتد. او مثل یک موتور است که به تنهایی یک تیم را پیش می‌برد. مثل کلود ماکلله که برای ما در تیم خیلی زحمت می‌کشید و من یا فیگو یا رائول هرگز نمی‌توانستیم مثل او باشیم.»

جرارد البته آدمی نیست که زیاد به تمجیدها توجه کند. ویترین افتخاراتش پر از لباس حریفان مشهوری است که علنا بارها ستایش شان کرده. مثلا یک بار در فینال جام اتحادیه سال 2001 که مغلوب پاتریک ویرا شده بود گفته بود: «پاتریک ریتم متفاوت و سریعی داشت. او چهره غالب میدان بود. واقعا دلم می‌خواست پیراهنش را داشته باشم.»
جرارد هجده ساله بود که اولین بازی‌اش را برای لیورپول در لیگ انجام داد و یار تعویضی دیدار با بلکبرن بود: «تردید را می‌توانستم توی چشمان هواداران ببینم. با خودشان می‌گفتند این بازیکن پوست و استخوان دیگر کیست؟ امیدوارم او را نیاورند توی بازی.»

در بازی با تاتنهام در وایت هارت لین اولین بار در ترکیب ثابت قرار گرفت. مثل کین او سمت راست خط دفاعی بازی می‌کرد و حریف مستقیمش دیوید ژینولا بود که آن فصل بازیکن برتر اتحادیه حرفه‌ای بازیکنان شد. جرارد چند صفحه را در کتاب زندگینامه‌اش به توصیف ژینولا اختصاص داده. یک سال بعد جرارد اولین گل خودش را به شفیلد در آنفیلد زد. یک گل فوق‌العاده در نتیجه حرکتی که از میانه میدان شروع کرد. گلی که خیلی‌ها را در مورد توانایی‌هایش از خواب بیدار کرد. در مورد این اتفاق این بازیکن متواضع در کتابش کلا چند خط بیشتر ننوشته. او همیشه در میدان بازیکن تاثیرگذاری بوده. نمونه بارزش فینال لیگ قهرمانان برابر میلان که به هم‌تیمی‌هایش توصیه کرده بود از کوچکترین کارها دریغ نکنند وگرنه تا آخر عمرشان حسرت خواهند خورد. رافائل بنیتس به جرارد توصیه کرده بود کمتر احساسی بازی کند و قلب‌اش را درگیر نکند. در دربی برابر اورتون، یک سال او را به همین خاطر بیرون کشید.

بنیتس اوایل سعی داشت از جرارد بخواهد این وظیفه را ترک نکند اما از فصل دوم دریافت باید نقش تازه‌ای به این بازیکن بزرگ‌اش بسپارد تا با روحیات او جور دربیاید نه اینکه بخواهد روحیه او را تغییر بدهد. جرارد هم بارها گفته بود دوست دارد در میانه میدان بازی کند اما هر بار که از میانه میدان جلوتر می‌رفت بهترین بازی‌هایش را ارائه کرد. جالب آنکه هر بار هم از بنیتس به خاطر بازی دادن به جرارد در جایی خارج از پست‌اش انتقاد می‌شد. جرارد سال 2009 بهترین بازیکن سال انگلیس شد اما کم کم با جدایی آلونسو و بعد بنیتس لیورپول مسیر نزولی را در پیش گرفت و به سال 2011 که رسید مصدومیت‌های متعدد او را شش ماه از بازی‌ها دور نگه داشت اما بعد از رسیدن به بهبودی کامل او راه‌های پیشگیرانه را اتخاذ کرده و این فصل هم که با برندان راجرز جزو تیم‌های پیشتاز لیگ برتر هستند همچنان باید به نقش کلیدی کاپیتان در اوج‌گیری قرمزها اشاره کرد. او از عوامل اصلی تاثیرگذاری روی لوییز سوارز بعد از جنجال‌هایی بود که او به پا کرد با این حال زیر چتر حمایتی کاپیتان سوارز بار دیگر به ثبات رسیده و نتیجه‌اش جایگاه لیورپول در جدول لیگ برتر است. جرارد از پس وظیفه هدایت تیم به خوبی برآمده. البته روحیه‌اش به گونه‌ای نیست که به اطرافیان‌اش زورگویی کند. شاید این همان نکته‌ای است که باعث شده از نظر فرگوسن او یک بازیکن خیلی تاپ به نظر نیاید.

لیونل مسی پس از هت‌تریک مقابل بارسلونا در جریان پیروزی هفت بر صفر تیمش برترین گلزن تاریخ بارسلونا شد. ستاره آرژانتینی که در 10 فصل حضورش در این باشگاه در بیش از 400 بازی به میدان رفته است، از رکورد 369 گل پائولینیو آلکانترا پیشی گرفت و سپس رکورد جدیدی به جا گذاشت.

مسی در دقیقه 18 اولین گلش را در دیدار مقابل اوساسونا به ثمر رساند. وی با به ثمر رساندن سومین گلش رکورد 371 گل را به ثبت رساند.

از 369 گلی که پائولینیو آلکانترا به ثمر رساند، 142 گل در دیدارهای رسمی به ثمر رسید و 227 گل دیگر در دیدارهای دوستانه ثبت شد. وی در فاصله 1912 و 1927 در 357 بازی به میدان رفت. مسی در 453 مسابقه شرکت کرده که شامل دیدارهای دوستانه و رسمی می‌‌شود.

دروازه‌بان نیمکت‌نشین رئال مادرید در مورد رقیب‌ خود یعنی دیگو لوپز باورهای خوبی دارد. او در مصاحبه‌ای اظهار داشت: سرمربی تیم در لیگ از دیگو لوپز استفاده کرده است. به نظرم عملکرد او خیلی خوب بوده است. اما این که چه زمانی بازی کنم، بستگی به فرصتی دارد که در اختیارم گذاشته شود. همه بازیکنان دوست دارند تا جایی که امکان دارد، زیاد بازی کنند.

وی همچنین گرت بیل، هم‌تیمی فصل جاری‌اش را بازیکنی اسطوره‌ای خواند.

ایکر کاسیاس عنوان کرد: اسطوره واژه‌ای است که زیاد مورد استفاده قرار می‌گیرد. بیل واقعا استعداد فراوان خود را تاکنون به رخ کشیده و من براین باورم او در مسیری قراردارد که به عنوان اسطوره رئال مطرح شود.

او ادامه داد: در دورانی که بازی می‌کنم،‌ اسطوره‌های نابی همچون رائول، زین‌الدین زیدان، رونالدو برزیلی و کریس رونالدو را دیده‌ام. بیل می‌تواند در این جمع قرار گیرد. او جوانی با استعداد است. اگر بتواند بهترین دوران فوتبالش را اینجا نشان دهد،‌ قادر خواهد بود در جمع اسطوره‌ها قرارگیرد.

نایک طرحی جدید و نوآورانه با عنوان «مجیستا» را در تولید کفش فوتبال در نظر گرفته است.

آندرس اینیستا هافبک بارسلونا که با حضور او از این کفش رونمایی شد، در این باره گفت: این کفش بسیار خلاقانه و مناسب برای کناره‌های پا است و باعث می‌شود، مچ پایتان بسیار راحت باشد.

ستاره کاتالان‌ها که تیم ملی فوتبال اسپانیا با گل او در وقت‌های اضافی و در فینال مقابل هلند در آفریقای جنوبی قهرمان جهان شد، در جام‌جهانی 2014 قرار است با این کفش‌ها به میدان برود و با سلاحی جدید راهی برزیل خواهد شد.

روزنامه الموند‌دیپورتیو گزارش کرد تیم مطرح کالچو ایتالیا از مدت‌ها قبل خواهان به خدمت‌گیری «خاویر ماسکرانو» بوده و حتی برای جذب این ستاره اقدام کرد که با واکنش منفی کاتالان‌ها مواجه شد.

مطابق این گزارش ستاره آرژانتینی که تا سال 2016 با بارسلونا قرارداد دارد، پیشنهاد جدیدی از طرف تیم ایتالیایی ناپولی دریافت کرده که نسبت به آن هنوز عکس‌العملی نشان نداده است.

طرفداران فوتبال:يك افتخار ديگر براي كريم انصاري‌فرد. بعد از حضور در جمع 60 گلزن برتر جهان و 13 جوان برتر دنيا اين بار كريم دومين گلزن برتر آسيا در سال 2012 لقب گرفت تا افتخاري جديد براي فوتبال ايران خلق كند. انصاري‌فرد بعد از ناصر الشمراني عربستاني اين عنوان را كسب كرد تا در آستانه بازي با ازبكستان انگيزه‌اي دوچندان به دست بياورد.